တစ္ခါတစ္ခါက်ေတာ့ ကုိယ့္ပတ္၀န္းက်င္က ျဖစ္ေစခ်င္တာက တစ္မ်ိဳး ကုိယ္ျဖစ္ခ်င္တာက တစ္မိ်ဳး ၊ တစ္ခါတစ္ခါက်ေတာ့လဲ ကုိယ္ကုိတုိင္ လုပ္ေနရေပမယ့္ ကုိယ္လုပ္ခ်င္တဲ့ အလုပ္ေကာ ဟုတ္ရဲ႕လားလုိ႔ ေတာင္ ေတြးမိဘူးပါရဲ႕ ......ဒါေပမယ့္ ကုိယ္လုပ္တဲ့ အလုပ္ဟာ ဘယ္လုိအလုုပ္မ်ိဳးလဲဆုိတာကိုေတာ့ သိထားဖုိ႔ လိုမယ္ထင္ပါတယ္......ဒါနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ သိဒၶတၳမင္းသားရဲ႕ အေတြး(ေၾကြးေၾကာ္သံ)ေလးက သိပ္စိတ္၀င္စားဖို႔ ေကာင္းပါတယ္.....သူ႔ကုိ ခမည္းေတာ္ အပါအ၀င္ ေဆြေတာ္မိ်ဳးေတာ္ အားလံုးက ေလာကမွာ အႀကီးအက်ယ္ဆံုးဆိုတဲ့ စၾကာ၀ေတးမင္းျဖစ္ဖို႔ ၀ုိင္းၿပီးဖိအားေပးေနခ်ိန္မွာ သိဒၶတၳမင္းသားက-

သူ႔တုိ႔က ငါ့ကုိ အႀကီးက်ယ္ဆံုးျဖစ္ေစဖို႔ အနိမ့္က်ဆံုးေတြကို လုပ္ေစလုိၾကတယ္...
ငါက အျမင့္ျမတ္ဆံုးျဖစ္ေစဖုိ႔ အႀကီးက်ယ္ဆံုးမ်ားကုိ စြန္႔လႊတ္ရမယ္.......
ႀကီးက်ယ္မႈကုိသာ ေမွ်ာ္မွန္းသူဟာ အနိမ့္က်ဆံုးကုိပင္ လုပ္ရဲၾကတယ္....
ႀကီးက်ယ္ျခင္းႏွင့္ ျမင့္ျမတ္ျခင္းတုိ႔ရဲ႕ တန္ဖုိုးကုိ နားမလည္ၾကဘူး.......
ႀကီးက်ယ္မႈဟာ အျမင္ ခမ္းနားသေလာက္ အႏွစ္အခုိင္အမာ မရွိတဲ့ တစ္ဘ၀ တစ္ႏွပ္စာသာျဖစ္တယ္...
ျမင့္ျမတ္မႈဟာ အျမင္ မခမ္းနားေပမယ့္ အႏွစ္သာရ ျပည့္၀ ခုိင္မာတယ္လုိ႔ ဆင္ျခင္ၿပီး

ျမင့္ျမတ္မႈအတြက္ ေတာထြက္ခဲ့ပါသတဲ့
ဒါေလးကုိ နားလည္ေအာင္ဖတ္ၿပီးရင္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းတုိ႔ ႏွလံုးသားထဲမွာ တစ္ခုခုေတာ့ က်န္ရစ္မယ္လုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္မိပါတယ္.....
ဒါကေတာ့ျဖင့္ ဘာျဖစ္တယ္ဆုိတာ သူငယ္ခ်င္းတို႔ ကုိယ္တုိင္ ခံစားမိပါလိမ့္မယ္.........


သူငယ္ခ်င္းမ်ားအားလံုး ရႊင္ၿပံဳးႏုိင္ပါေစ.......