မေျပာရက္သူမ်ားကုိ ေက်းဇူးဆပ္သူမ်ား
ဒီေနရာမွာ မိဘကုိ ယူလိုက္ပါတယ္။ ဒါဆုိ မေျပာရက္သူမ်ားကုိ သိေလာက္ၿပီ ထင္ပါတယ္။ ေက်းဇူးဆပ္သူမ်ားကို ေဖာ္ၾကရေအာင္ သူတုိ႔ဘယ္သူေတြလဲ။ ဒီေနရာမွာလည္း သားသမီးေတြကို ယူလုိက္ပါတယ္။ သူတုိ႔က ဘာေၾကာင့္ေက်းဇူးဆပ္မည္နည္း။ သားသမီးမ်ား၏ ေက်းဇူးရွင္သည္ မိဘမ်ားပင္ မဟုတ္ပါလား။ ဘယ္လုိ ေက်းဇူးမ်ားတယ္လုိ႔ ဒီေနရာမွာ မေျပာျပေတာ့ပါဘူး။ အားလံုးလုိလုိ သိၿပီးသားပင္ ျဖစ္ပါခိ်မ့္မည္။ သူတို႔ရဲ႕ မေျပာရက္တဲ့ စကားကုိပဲ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ဘာေတြလဲဆုိတာ ေဖာ္ျပခ်င္ပါတယ္။
ေကြ်းေမြးမပ်က္၊ ေဆာင္ရြက္စီမံ၊
ေမြခံထုိက္ေစ၊ လွဴမွ်ေ၀၍၊
ေစာင့္ေလမ်ိဳးႏြယ္၊ ၀တ္ငါးသြယ္၊
က်င့္ဖြယ္သားတို႔သမီးတို႔တာ။
ဒါေလးကုိလူတုိင္း ဟုိး..ငယ္ငယ္္ကေလးကတည္းက ရၿပီးျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ သုိ႔ေသာ္ ေသခ်ာသတိထားၿပီး မၾကည့္ျဖစ္ၾကဘူး။ သိပ္အဓိပၸါယ္ရွိတဲ့ မိဘတို႔ရဲ႕ ေတာင္းဆိုခ်က္ေလးလို႔ သိသူနည္းေနမယ္ ထင္ပါတယ္။ ေသခ်ာၾကည့္ေစခ်င္ပါတယ္။အရမ္းတန္းဖိုးရွိတဲ့ စကားလံုးေလးေတြနဲ႔ ဖြဲ႕စည္းထားတာပါ။ သူတို႔ရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္က ငါးခ်က္ေလးရယ္ပါ။ ရိုးရုိးရွင္းရွင္းေလးပဲ ေတြးၾကစုိ႔ရဲ႕။ သူတို႔တစ္ေတြ အသက္ေတြႀကီးလာၿပီဆုိရင္ သူတို႔မွာ အုိျခင္းဒုကၡက လႊမ္းမုိးမယ္ဆုိတာ သိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူတို႔က ပထမဦးဆံုး အေနနဲ႔ ဘာေတာင္းဆိုသလဲဆုိရင္ ငါတုိ႔ကေလတဲ့ မင္းတုိ႔ကုိ ဟုိး..ငယ္ငယ္ကေလးကတည္းက ေကြ်းေမြးခဲ့တာေတြကို သတိရၿပီး ငါတုိ႔ အသက္ႀကီးလုိ႔ မစြမ္းႏုိင္ေတာ့ဘူးဆိုရင္ျဖင့္ တဖန္ျပန္လည္ၿပီး ေကြ်းေမြးေပးပါလုိ႔ ေတာင္းဆုိထားတာပါ။ ဒီတစ္ခ်က္နဲ႔ ကုိက္ညီေနၿပီလား။ ျပန္စဥ္းစားလုိက္ပါဦး။ ေနာက္တစ္ခ်က္ဆီကုိ ထက္သြားလုိက္ၾကရေအာင္..ေဆာင္ရြက္စီမံ တဲ့ ဘာေတြေဆာင္ရြက္စီမံမလဲ။ သူတို႔ရဲ႕ လုပ္ေဆာင္ထားခဲ့တဲ့ လုပ္ငန္းအရပ္ရပ္ေတြပါ။ အစုိးရနဲ႔ ပတ္သက္တာဆို အခြန္ေငြေတြကအစေပါ့။ သူတို႔အိုမင္းမစြမ္းျဖစ္ေနခ်ိန္မွာ သူတုိ႔ကုိယ္စား လုပ္ေဆာင္ေပးပါေစ ဆုိတဲ့ ေတာင္းဆိုခ်က္ေလးေပါ့။ သိပ္ေကာင္းတဲ့ အခ်က္ေလးပါပဲ။ ဒါေလးေကာ ကုိက္ညီေနၿပီလား။ ေနာက္တစ္ခ်က္လွမ္းၾကဦးစုိ႔။ ေနာက္တစ္ခ်က္က ဘာလဲဆိုရင္ ေမြခံထုိက္ေစ တဲ့။ ဒါေတာ့ သားသမီးတိုင္း နားလည္ထားၿပီးသား ျဖစ္ေနပါလိမ့္မယ္။ ဒီေနရာမွာ သိပ္ထူးဆန္းေနမယ္ထင္တယ္။ ဘာေၾကာင့္လည္း ေတြးၾကည့္ရေအာင္ အေမြဆိုတာဟာ ထုိက္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္မွသာလွ်င္ ရတတ္ၾကတယ္။ အေမြထုိက္ေအာင္ ဘယ္လုိလုပ္ၾကမလဲ။ ဒါေလးလည္း အေရးႀကီးပါတယ္။ ေလာကမွာ ရွိပါတယ္။ ငါတို႔ျဖင့္ အေမြလည္း မရလုိက္ပါလား လို႔ ဆိုသူေတြ ေလာကမွာ အမ်ားႀကီးပါ။ ဘာေၾကာင့္လဲ စဥ္းစားၾကမယ္။ သူတို႔မွာ မိဘေတြရဲ႕ လုိအပ္ခ်က္ေတြကို ျဖည့္ဆည္းဖို႔ ေမ့ေနတတ္ၾကတယ္။ ကုိယ္က အိမ္ေထာင္က်ၿပီ ဆုိၾကပါစုိ႔။ အိမ္ေထာင္က်ၿပီ ဆိုလွ်င္ပဲ မိမိရဲ႕ အိမ္ေထာင္အတြက္ ႀကိဳးစားေနခ်ိန္ေတြမွာ မိဘကုိေမ့ေနတတ္ၾကတယ္မဟုတ္လား။ မိမိမွာအဆင္ေျပေနလွ်င္ ပုိဆုိးပါလိမ့္မယ္။ မေျပလွ်င္ေတာ့ျဖင့္ မိမိ၏ မိဘေတြဆီကုိ အနည္းႏွင့္အမ်ား ျပန္စားတတ္ၾကေသးတယ္။ မိမိက တကယ္ဆို မိဘေတြကို ျပန္ၾကည့္ရမည့္အလွည့္မဟုတ္ပါလား။ မိဘက ျပန္ၾကည့္ေနရမယ္ဆိုရင္ စဥ္းစားၾကည့္စမ္းပါ။ ဒါေပမယ့္ မိဘကေတာ့ျဖင့္ မေပးမေကြ်းမွာမဟုတ္ပါဘူး။ ေပးမွာေကြ်းမွာပါပဲ။ မိမိမွာ မယားအတြက္ သားသမီးအတြက္ ဆိုၿပီးရွာထားတဲ့ ပစၥည္းေတြကိုု မိဘအတြက္ ရည္စူးဖုိ႔ေလးေတာင္မရွိဘူးဆုိရင္ျဖင့္ တစ္နည္းဆုိရေသာ္ မေပးမေကြ်းဘူးဆိုရင္ျဖင့္ တရားပါ့မလား။ မေကြ်းသင့္ေပးဘူးလား။ မေပးသင့္ေပဘူးလား။ ဒါေတာ့ ေသခ်ာစဥ္းစားသင့္ပါတယ္။
ေနာက္တစ္ခ်က္ကေတာ့ျဖင့္ ေဆာင္ရြက္စီမံတဲ့၊ မိဘတုိ႔လက္ထက္က က်န္ရွိခဲ့တဲ့ စီမံစရာေဆာင္ရြက္စရာ ကိစၥအ၀၀ကုိ ပုခံုးလႊဲေျပာင္း ထမ္းေဆာင္ေစခ်င္ၾကသည္။ မင္းစုိးရာဇာတုိ႔မွ အစ ေအာက္ဆံုး ေသးငယ္တဲ့ ကိစၥထိ ျပဳမူေဆာင္ရြက္ေစခ်င္ၾကသည္။ ေမြခံထုိက္ေစ ဆိုေသာ ေနာက္ဆံုးေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကား-မိဘတုိ႔၏ ပုိင္ဆုိင္ေသာ ဗုဒၶအေမြ၊ဓမၼအေမြ၊သံဃာ့အေမြ၊ေလာကအေမြတုိ႔ကုိ ဆက္လက္ ထိန္းသိမ္းကာ ေလာကီ၊ေလာကုတ္ႏွစ္လီတုိးပြား အက်ိဳးမ်ားေအာင္ မိမိတုိ႔ပုိင္ဆုိင္ထားသမွ် ပစၥည္းဥစၥာမ်ားကုိ ထုိက္ထန္သည့္အားေလ်ာ္စြာ ေပးကမ္းၿပီး အေမြဆက္ခံေစၾကသည္။
အခ်ဳပ္ဆုိရေသာ္ မိဘတုိ႔လုိလားေတာင့္တေသာ အခ်က္မ်ားကုိ မိမိတို႔သားသမီးမ်ားက တတ္ႏုိင္သေလာက္ ထမ္းေဆာင္ သယ္ပုိးၾကရင္း မိဘေက်းဇူးကုိ အေက်ဆပ္ႏုိင္ၾကေသာ အမ်ိဳးေကာင္းသား၊သမီးမ်ားျဖစ္ၾကပါေစ။
