တကယ္ေတာ့လဲ
လုိအပ္တာေတြ လုိက္စုရင္း
လမ္းေလွ်ာက္ခဲ့တယ္...
ရခဲ့တာက မလုိအပ္တာေတြပါ။
ရခဲ့တာကုိ အသံုးခ်ခဲ့တယ္...
ျဖစ္လာတာက အဆုိး၀ါးဆံုးေတြပါ။
အဆိုး၀ါးဆံုးကုိ အရသာခံၾကည့္ေတာ့
တစ္ဘ၀ရဲ႕ ခ်ိဳၿမိန္မႈေတြကုိ
ပ်ားရည္လိမ္းက်ံေပးၿပီး
ေကာင္းမြန္မည့္ ဟန္ေဆာင္ကာရံထားတဲ့
အကုသုိလ္တရားပဲဆုိတာ
၀င္ေလရဲ႕ေနာက္ကြယ္
ထြက္ေလရဲ႕ ေက်ာဘက္
႐ွဴ႐ႈုိက္မႈ မပင့္သက္ခင္မွာပဲ
သိလုိက္တယ္......
လွပတဲ့ အာနာပါနကဗ်ာတစ္ပုဒ္ပဲ !