နေမာ တႆ ဘဂ၀ေတာ အရဟေတာ သမၼာသမၺဳဒၶႆ....
Image and video hosting by TinyPic

သာရဏီယ၀တ္ျဖည့္က်င့္နည္း

သာရဏီယ၀တ္ ျဖည့္က်င့္နည္းတဲ့ ေခါင္းစဥ္ေလးကုိျမင္လိုက္ကတည္းက 
စိတ္၀င္းစာမိသြားတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္လိုျဖည့္က်င့္ရမလဲဆုိတာထက္ 
အစကတည္းကမၾကားဖူးခဲ့ေသးတာပါ။
ညံ့တယ္ေျပာလဲ ခံရမွာပဲ။ သာရဏီယက်င့္၀တ္ကေတာ့ 
အထူးအားျဖင့္ဘိကၡဳ-ရဟန္း ဘိကၡဴနီ-ရဟန္းမမ်ားအတြက္ပါ။ 
လူဥပါသကာဥပါသိကာမေတြအေနျဖင့္ အိမ္ယာတည္ေထာင္လူတုိ႔ေဘာင္မွ 
စြန္႔ခြာျပီး သာသနာ့ေဘာင္သုိ႔ 
ေရာက္လာခဲ့သည့္ရွိေသာ္ ျဖည့္က်င့္မယ္ဆုိရင္ ျဖည့္က်င့္လို့ရတာေပါ့။ 
(တပည့္ေတာ္/မတုိ႔ကေတာ့  ဒီအတုိင္းေလးပဲေနခ်င္ပါေသးတယ္ဘုရားလားးး) သာရဏီယျဖည့္က်င့္နည္းေလးက ဒီလိုပါ။ 
(သာရဏီယ-မျပတ္ေအာက္ေမ့ထုိက္ေသာတရား)
၁။ေမတၱာကာယကံ ထားျခင္း၊
၂။ေမတၱာ၀စီကံထားျခင္း၊
၃။ေမတၱာမေနာကံထားျခင္း၊
၄။မိမိပုိင္ပစၥည္းမ်ားကုိ သီလရွိေသာ သီတင္းသုံးေဖာ္တုိ႔နွင့္ 
မခြဲျခားမကန့္သတ္ပဲအတူတကြသုံးစြဲျခင္း၊
၅။တူညီေသာ ကုိယ္က်င့္သီလရွိျခင္း၊
၆။တူညီေသာအယူ၀ါဒရွိျခင္းဟူ၍ေျခာက္ပါးရွိပါတယ္။
မိမိကသာရဏီယက်င့္၀တ္ကုိ
ျဖည့္က်င့္ခ်င္တယ္
ဆုိရင္ အထက္ပါအဂၤါရပ္ေျခာက္ခုနွင့္ျပည့္စုံရလိမ့္မယ္။
ထုိေျခာက္မ်ိဳးထဲမွ(၁၊၂၊၃၊၅၊၆တုိ႔သည္
နားလည္ရန္လြယ္ကူပါသည္)မိမိပုိင္ပစၥည္းဆုိသည္မွာပထမဆုံးခံ၍ရေသာ 
ဆြမ္းကုိဆုိလိုပါတယ္။ မိမိရလာေသာ
ဆြမ္းကုိသီတင္းသုံးေဖာ္မ်ားနွင့္မခဲြမျခားမကန့္သတ္ပဲ
အမ်ားဘုံဆုိင္ကဲ့သုိ႔သေဘာထားျပီး သုံးေဆာင္ရပါတယ္။ 
မိမိဆြမ္းခံယူကတည္းကသံဃာေတာ္မ်ားအတူသုံးစြဲမည္ဟု
ရည္မွတ္ထားရပါမယ္။
တရားသျဖင့္အပ္စပ္ေသာဆြမ္းလည္းျဖစ္ရပါမယ္။
မိမိရလာေသာပစၥည္း၊ဆြမ္းစသည္ကုိဘယ္သူကုိေပးမယ္၊ ဘယ္ေလာက္ပဲေပးမယ္စသည့္ျဖင့္အကန့္အသတ္မထားရပါ။
ရဟန္းေတာ္ေတြအေနျဖင့္မိဘကုိေပးေကြ်းေကာင္းပါတယ္။
အျပစ္မရွိပါ။ဒါေပမယ့္ဤသာရဏီယ၀တ္ကုိျဖည့္က်င့္ေနစဥ္ မိဘပင္ျဖစ္ေသာ္လည္း
မေပးေကာင္းပါ။
ေပးနုိင္တဲ့သူေတြေရာမရွိဘူးလားဆုိေတာ့ရွိပါတယ္။ ဥပမာ-သူနာရဟန္း၊အာႏၱဳရဟန္၊
ခရီးသြားရဟန္း၊သပိတ္သကၤန္းကုိပင္ေကာင္းေကာင္း
မကုိင္တတ္ေသးေသာ ရဟန္းသစ္မ်ားကုိမူကန္႔သတ္ျပီးေတာ့ေပးလုိ့ကေပးနုိင္ပါတယ္။
ထုိသုိ႔ေပးစရာရွိလွ်င္ေပး၍က်န္ေသာဆြမ္းကုိဆရာေတာ္မေထရ္ၾကီးေတြမွစ၍
မေထရ္ငယ္အဆုံးအထိၾကီးစဥ္ငယ္လုိက္ပုဂၢိဳလ္ေစ့ေအာင္ေပးလွဴရပါတယ္။
ေပးလွဴရာ၌လည္းသူတုိ႔အလုိရွိသေလာက္အလွဴခံပါေစ၊မိမိက ဒီေလာက္ပဲအလွဴခံစသည့္ျဖင့္မေျပာရပါ။မလုံေလာက္မက်န္ပါက
ထပ္မံ၍ဆြမ္းခံထြက္ပါ၊ျပီးလွ်င္ ေရွ့နည္းအတူလိုက္၍လွဴရပါမယ္။ 
က်န္ေသာဆြမ္းကုိသာ မိမိကဘုဥ္ေပးရပါလိမ့္မယ္။
က်င့္ရမည့္အခ်ိန္နွင့္ရရွိေသာအက်ိဳးမ်ား
      ဤသာရဏီယက်င့္၀တ္ကုိ (၁၂) နွစ္ျဖည့္က်င့္ရပါတယ္။ 
သာရဏီယက်င့္၀တ္သည္ 
လိုအပ္လွ်င္ အထပ္ထပ္ပင္ဆြမ္းခံလွည့္၍ရရသမွ်သံဃာအားေပးလွဴျပီး
က်န္သည္ကုိသာဘုဥ္ေပးရေသာအက်င့္ျဖစ္ပါတယ္။
အကယ္၍(၁၂)နွစ္ျပည့္ခါနီးမွဆြမ္းသပိတ္ကုိဆြမ္းစာေက်ာင္း၌ထား၍
ေရခ်ိဳးသြားစဥ္သံဃာမ်ားကသာရဏီယက်င့္ေနသူ၏သပိတ္မွန္းသိ၍
အားလုံးခြဲေ၀စားပစ္လိုက္ေသာ္လည္းမိမိက-
ငါ႔ဆြမ္းေတြကုိ အကုန္စားပစ္ၾကတယ္၊ငါ့အတြက္ကုိ ဘာမွေတာင္မခ်န္ထားၾကပါလား၊ 
ဟု ေဒါသမျဖစ္ရ၊ အကယ္၍ မိမိက အဲဒီလုိစိတ္ျဖစ္ခဲ့လွ်င္ သာရဏီယက်င့္၀တ္ပ်က္
သြားပါေတာ့တယ္။ 
တရက္တာမွ် ျပန္အစားက်င့္၍မရ၊ အစကေနျပန္ျပီးေတာ့ (၁၂)
နွစ္ပင္ျဖည့္က်င့္ရပါတယ္။ 
မိမိကအျမဲတမ္း ဣႆာ၊ မစၧရိယစိတ္ ကင္းရပါမယ္၊ ငါ့သီတင္းသုံးေဖာ္မ်ား ငါ့ကုိ 
မေျပာဆုိမပန္ၾကားဘဲ ဘုဥ္ေပးခ်ီးေျမွာက္ၾကေပတယ္၊ ငါ 
ကံေကာင္းလုိက္တာ ဟု၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာျဖစ္ရပါမယ္။ထုိကဲ့သုိ႔(၁၂)
နွစ္ပတ္လုံးခြ်တ္ယြင္းခ်က္မရွိ၊ျပည့္စုံျပီးေျမာက္ေအာင္က်င့္နုိင္ပါလွ်င္-
၁။လူမ်ား၊ ဣႆာ မစၧရိယမရွိ၊ ခ်စ္ခင္ၾကည္ညိဳျခင္း၊
၂။နတ္မ်ား ခ်စ္ခင္ၾကည္ညိဳျခင္း၊
၃။ပစၥည္းလာဘ္လာဘ ရလြယ္ျခင္း၊
၄။သပိတ္တလုံး၌ရွိေသာ ဆြမ္းမွ်ျဖင့္ ေပးလွဴ၍ မကုန္နုိင္ျခင္း၊
၅။ပစၥည္းခြဲေ၀ လွဴဒါန္းခြဲျခမ္းရာတြင္ အေကာင္းဆုံးပစၥည္းကုိရျခင္း၊
၆။တုိင္းျပည္ပ်က္ျခင္း၊ ငတ္မြတ္ေဘးဆုိက္ျခင္းမ်ိဳးနွင့္ၾကဳံလွ်င္ 
နတ္မ်ားေၾကာင့္ၾကစုိက္ ကူညီျခင္းအက်ိဳးမ်ား မုခ် ရနုိင္ပါတယ္။
သာဓက၀တၳဳ (နာဂေထရ္ ေမာင္နွမ)
   တစ္ခါတုန္းကနာဂေထရီမည္ေသာအရွင္မကတပည့္ေထရီမ 
တက်ိပ္နွစ္ပါးကုိ အုပ္ခ်ဳပ္ကာ ဘာတရရြာ၌သီတင္းသုံးပါတယ္။
သီဟုိဠ္ကြ်န္း၌သူပုန္းေဘးၾကီးရုတ္တရက္ေပၚေပါက္လာေသာအခါဘာတရ
ရြာသူ ရြာသားတုိ႔သည္ရွင္နာဂေထရီမကုိအသိေပးခ်ိန္မရေတာ့ပဲတစ္ရြာလုံး
ညတြင္းခ်င္းထြက္ေျပးတိမ္းေရွာင္ေျပာင္းေရႊ႕သြားၾကပါတယ္။
ရွင္နာဂေထရီမကလည္းမနက္မုိးေသာက္အလင္း
ေရာက္ေသာအခါ- ေက်ာင္းမွာရွိတဲ႔ တပည့္ေထရီမကုိေခၚျပီး 
တရြာလုံးလဲဘာအသံမွမၾကားပါလား၊ ရြာထဲသြားျပီး 
စုံစမ္းခုိင္းရာ တစ္ရြာလုံးညကပင္ေျပာင္းေရႊ႔သြားၾကေၾကာင္းျပန္
ေလွ်ာက္ထားပါတယ္။
ထုိအခါရွင္မတုိ႔ေရ… ဒကာ၊ဒကာမေတြေျပာင္းေရႊ႔သြားလည္းဘာမွစုိးရိမ္ေၾကာင့္ၾကမေနၾကနွင့္၊ကုိယ့္စာကုိယ္
ၾကိဳးစားျပီး ကုိယ့္တရားကုိသာနွလုံးသြင္းျမဲသြင္းေနၾကပါဟုသူမရဲ့တပည့္မ်ားကုိနွစ္သိမ့္
စကား ေျပာၾကားအားေပးပါတယ္။
ဆြမ္းခံအခ်ိန္ေရာက္ေသာအခါ အရွင္နာဂေထရီမနွင့္အတူ ေထရီ 
တစ္က်ိပ္နွစ္ပါးထုံးစံအတုိင္း
သကၤန္းရုံျပီး ၾကြျမဲရြာကုိေထရ္စဥ္ၾကြၾကပါတယ္။ေနာက္ပါေထရီမကေလးမ်ားက
လည္းဇေ၀ဇ၀ါနွင့္ရြာထဲမွာလူမရွိတာကုိသိရဲ့နဲ႔ဘယ္ကမ်ားဆြမ္းရမလဲ
ဆုိတဲ့အေတြးနဲ့သာလိုက္ပါသြားရပါေတာ့တယ္။
ရြာအ၀င္ေပါက္ရွိ ေညာင္ပင္ၾကီးေအာက္သုိေရာက္ေသာအခါ
ရွင္နာဂေထရီမကေခတၱခဏရပ္လိုက္ပါတယ္။ ထုိသုိ႔ရပ္ေနစဥ္မွာပင္ရုကၡစုိးနတ္မင္းၾကီးကရုတ္တရက္ဆင္းလာကာေထရီမ
တစ္က်ိပ္နွစ္ပါးလုံးအား ဆြမ္းကြမ္းလုံေလာက္ေအာင္လွဴလိုက္ျပီး၊အရွင္မတုိ႔…
ေနာက္ကုိဆြမ္းကြမ္းအတြက္တျခားဘယ္ကုိမွလဲ ၾကြမေနၾကပါနွင့္၊ ေန႔စဥ္ ဒီမွာပဲ ဆြမ္းအလွဴခံယူေတာ္မူၾကပါလုိ႔ ပင့္ဖိတ္လိုက္ျပန္ေသးပါတယ္။
အရွင္နာဂေထရီမတြင္နာဂေထရ္ေခၚေသာေမာင္ပဥၥင္းတစ္ပါးလည္းရွိပါတယ္။
သူကေတာ့ တစ္ျခားတေနရာမွာေနတယ္ေပါ့။ထုိမေထရ္မွာလည္းတုိင္းျပည္မွာ
ေဘးအႏၱရာယ္မ်ားလာေသာေၾကာင့္တျခားေနရာကုိေျပာင္းၾကမွသင့္မည္ဟု
ဆုံးျဖတ္ကာေနာက္ပါမေထရ္မ်ားကုိေခၚလွ်က္ အစ္မနာဂေထရီမရွိရာဘာတရရြာသုိ႔လိုက္လာပါတယ္။ရွင္နာဂေထရီမကလည္း ေမာင္ပဥၥင္းၾကြလာတယ္ဆုိေတာ့၀မ္းသာအားရခရီးဦးၾကိဳဆုိ
တုိင္းေရးျပည္ေရးေျပာၾကေပါ့။ ေနာက္ဆုံးအရွင္နာဂေထရ္နွင့္တကြတစ္ျခားေသာ
မေထရ္အားလုံး အစ္မရဲ႔ေက်ာင္းမွာတစ္ညသီတင္းသုံးေတာ္မူခဲ့ၾကပါတယ္။
ထုိမနက္အလင္းမွာဘဲ-
ရွင္နာဂေထရီမက ေညာင္ပင္သုိ႔ ၾကြကာဆြမ္းခံခဲ့ျပီး ေမာင္ေတာ္မ်ားအား-
ဤဆြမ္းကုိဘုဥ္ေပးေတာ္မူၾကပါဘုရားဟုေလွ်ာက္ထားပါတယ္။ 
ေမာင္ေတာ္ကလည္း-အစ္မ…အစ္မရတဲ့ဆြမ္းကတရားသျဖင့္ရတဲ့ဆြမ္း
ဟုတ္လို႔လားဟုျပန္ေမးပါတယ္။
ေမာင္ေတာ္ဘုရား ဘာမွသံသယျဖစ္မေနပါနဲ႔ တရားသျဖင့္ရတဲ့ဆြမ္းပါ၊ 
ဘုဥ္းေပးေတာ္မူၾကပါဘုရားေပါ့။ 
ေမာင္ေတာ္ကလည္း-အစ္မ..အပ္ပါမလားစသည့္ျဖင့္ေခါင္းငုတ္၍သားျငင္းေနေလ
ေတာ့တယ္။အစ္မျဖစ္သူကလည္း သူတုိ႔ေတြယုံေအာင္သက္ေသျပေသာအေနျဖင့္
သပိတ္ကုိကုိင္၍အေပၚသုိ႔ေျမွာက္တင္လိုက္ရာ သပိတ္မွာေလထဲ၌ရပ္တည္ေနေလေတာ့သည္။ဘယ္လိုပဲသက္ေသျပျပ
ေနာက္ဆုံးမစားခဲ့ပါဘူး။ ေနာက္ဆုံးသူ႔ရဲ့မေထရ္မ်ားနွင့္အတူဆြမ္းခံထြက္ခဲ့ၾကရာ
ဘာတရရြာအ၀င္မွ ေညာင္ပင္ေစာင့္ရုကၡစုိးနတ္မင္းၾကီးကပဲ
ဆြမ္းကြမ္းလိုေလေသးမရွိ
လွဴဒါန္းလိုက္ပါေတာ့တယ္။ ရုကၡစုိးနတ္မင္းက-ဘုရားသားေတာ္သမီးေတာ္နွစ္က်ိပ္ေလးပါးတုိ႔အားအျမဲတမ္းဆြမ္းခံၾကြဖုိ႔ ပင့္ဖိတ္လိုက္ပါေတာ့တယ္။ထုိနတ္မင္းအားခုနစ္နွစ္ပတ္လုံး
လုပ္ေကြ်းခြင့္ရခဲ့ပါေတာ့တယ္။
ဒါက သာရဏီယက်င့္၀တ္ကုိက်င့္ေသာသူအားအခက္အခဲၾကဳံလွ်င္နတ္မ်ား
ကူညီၾကပုံသာဓကေလးပါ။ ဒီလိုဆုိရင္သာရဏီယက်င့္၀တ္ေလးကုိလည္း
ျဖည့္က်င့္သင့္တာေပါ့ေလ။
မိမိက ဘုရားပြင့္တဲ့သာသနာေတာ္ၾကီးနွင့္လည္းဆုံေတြ႔ေနရတယ္၊ ရခဲေသာလူဘ၀ၾကီးကုိလည္းပုိင္ဆုိင္ထားရတယ္၊နာၾကားခဲေသာျမတ္ဗုဒၶ
တရားေတာ္ေတြကုိလည္း နာၾကားေနရတယ္၊ရခဲေသာသဒၶါတရားနွင့္လည္း
ျပည့္စုံေနရတယ္၊
ရခဲ့ေသာရဟန္းဘ၀ၾကီးကုိလည္း ပုိင္ဆုိင္ထားရတယ္။
တကယ္တမ္းေတာ့ဒီေလာကၾကီးမွာ
မိမိကကံထူးျခင္ၾကီးပါ။ ရရွိထားတဲ့အခြင့္အေရးေတြကုိ 
အက်ိဳးရွိရွိအသုံးခ်သြားဖုိ႔ပါပဲ။ 
တန္းဖုိးရွိတဲ့အခ်ိန္ေကာင္းအခါေကာင္းေလးမွာ တန္းဖုိးရွိရွိေနသြားတတ္ဖုိ့ပါ။တန္းဖုိးရွိတဲ့အခ်ိန္ေလးေတြကုိမိမိကအသုံးမခ်ရင္ တန္ဖုိးရွိတဲ့အခ်ိန္ေလးေတြကမိမိကုိမ်ိဳစားသြားပါလိမ့္မယ္။ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ မိမိကမက်င့္သြားနုိင္ေသးဘူးဆုိရင္ေတာင္ဒီလုိအက်င့္ေကာင္းေလေတြက
ုိအတုယူျပီး နည္းနည္းျခင္းျဖည့္က်င့္သြားနုိင္ရင္ကုိမဆုိးဘူးေျပာရမွာပါပဲ။ကဲ….
မက်င့္နုိင္ရင္ေတာင္ သာရဏီယ၀တ္ျဖည့္က်င့္နည္းေလေတာ့သိလိုက္ရပါျပီ။ ဓမၼမိတ္ေဆြအေပါင္းသူေတာ္ေကာင္းတုိ႔…ေမတၱာကာယကံ၊ေမတၱာ၀စီကံ၊ ေမတၱာမေနာကံေတြကုိယ္စီပုိင္ဆုိင္ျပီးရခဲေသာလူဘ၀ၾကီးမွာ တန္းဖုိးရွိရွိေနထုိင္သြားနုိင္ၾကပါေစလုိ႔ဆႏၵျပဳရင္…….
လျပည့္၀န္း(သာစည္)
ဘ၀အေရး စိတ္ေအးရဖုိ႔ ဓမၼအသိရွိလွ်က္ေနၾကစုိ႔။
က်မ္းကုိး။   ။အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္၊ သာရဏီယ၀ဂ္၊ ပဌမသာရဏီယသုတ္၊ 
                 ဒုတိယသာရဏီယသုတ္
                 ဓမၼာစရိယ ဦးေဌးလွဳိင္
လျပည့္၀န္းဆုိုဒ္မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။

1 Response to "သာရဏီယ၀တ္ျဖည့္က်င့္နည္း"

  1. Anonymous says:

    ျဖည့္ဖုိ႔ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ မလြယ္တာပဲဘုရား။ သူေတာ္ေကာင္းေတြခ်ည္း ရွိတဲ့ေနရာမွာသာ ဒီသာရဏီယဝတ္ ျဖည့္လုိ႔ ရႏုိင္မယ္။ အနီးအပါးမွာ ေလာဘသား ရွိတဲ့ေနရာဆုိ ျဖည့္ဖုိ႔မလြယ္ဘူးလုိ႔ ဆရာေတာ္တစ္ပါး ေရးတာ ဖတ္ဖူးပါတယ္။

    ျဖည့္ႏုိင္သူမ်ားကုိ ရွိခုိးဦးခုိက္လုိက္ပါတယ္ဘုရား။

လာေရာက္လည္ပတ္ၾကေသာ ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ားအားလံုး ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာ က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ...